Wzmianki o Luboczy:
- 1389 r. spór o Lubocz i Grotowice
- 1511 – 1521, Lubocz należy do parafi Rzeczyca
- 1676 w Luboczy jest młyn i karczma
- 1692r. Lubocz miał Abracham i Stanisława Jarzynowie, a w 1715 kupił ją Józef Karski z żoną Cecylią.
- 1827 r. Lubocz ma 23 domy
- 1913 Lubocz ma 63 domy
- 1913 na wniosek władz rosyjskich zaprojektowano budowę szkół powszechnych i opracowano sieć szkolną ustalając budowę 6 szkół w tym szkołę w Luboczy
- 1929 r. Lubocz jest własnością Michała Szwejcera
I Wojna Światowa
W czasie I wojny światowej na terenach od Rzeczycy po Domaniewice, a więc również i w Luboczy odbywały się walki pomiędzy wojskami Niemieckimi a Rosyjskimi. Ze względu na swe położenie (dolina rzeki Luboczanka), Lubocz była miejscem strategicznym w walkach. Odbyły się tu największe walki okolic Rzeczycy.
II Wojna Światowa
W czasie II wojny światowej, na ziemiach Luboczy nie odbywały się walki z okupantem, było spokojnie, niemieckie wojsko nie było agresywnie nastawione do mieszkańców. Na tz „górach lubockich” (są to wzgórza ciągniące się od Grotowic do Luboczy, od strony rzeki Pilicy i wioski Brzeg, niemieckie wojsko zaczęło budowę bunkrów. Bunkry budowali mieszkańcy okolicznych wsi.
Wojsko radzieckie przedostało się przez obronę w Nowym Mieście i Łęgonicach co spowodowało, że w Luboczy nie potoczyły się walki.
Słychać było jedynie strzały z dział ze wschodu.